Διακήρυξη

Πρόταση για μια Ανεξάρτητη Αριστερή παρέμβαση στα ζητήματα της πόλης

Βρισκόμαστε εν μέσω της μεγάλης και δομικού χαρακτήρα κρίσης του καπιταλισμού. Οι δυνάμεις του συστήματος για την υπέρβαση της κρίσης προωθούν ακόμα περισσότερα μέτρα τσακίσματος των δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας, μέτρα που σπρώχνουν στην απόλυτη εξαθλίωση τεράστια κομμάτια του παγκόσμιου πληθυσμού.

Στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ μαζί με ΝΔ και ΛΑΟΣ προωθεί απρόσκοπτα τις πιο ‘στρατηγικές’, τις βαθύτερες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για το ξεπέρασμα της κρίσης. Αφού έδωσε τα πρώτα δείγματα γραφής με τους λιμενεργάτες, τους εργαζόμενους των stage και την κλιμάκωση της αστυνομικής τρομοκρατίας κλιμακώνει την επίθεση απέναντι στα εργατικά και νεολαιίστικα δικαιώματα (Καλλικράτης, νέα φοροεπιδρομή, σύμφωνο σταθερότητας κ.α). Όμως για το κεφάλαιο και την κυβέρνηση ό φόβος ενός νέου Δεκέμβρη και μαχητικών εργατικών και νεολαιίστικων κινητοποιήσεων που συνέβαλλαν στη συντριβή της ΝΔ είναι ορατός.

«Ζούμε σε μια περίοδο όξυνσης της ταξικής πάλης που αναμένεται να ενταθεί σε όλα τα επίπεδα».

Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν αποτελεί εξαίρεση παρότι πιστεύουν πολλοί ότι αποτελεί ουδέτερο έδαφος, ανάχωμα στο “ανάλγητο κεντρικό κράτος’” και κάποιοι ακόμα και σαν εν δυνάμει λαϊκό θεσμό.

Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Τα τελευταία χρόνια προωθούνται αλλαγές στην «πόλη» με βασικούς μοχλούς το νέο ρόλο των Δήμων, τα λεγόμενα «μεγάλα έργα», τις αναπλάσεις περιοχών, την επανεξέταση του Δημόσιου χαρακτήρα των ελεύθερων χώρων, τη λογική της ανταποδοτικότητας.

Οι αλλαγές αυτές δεν προκύπτουν από τις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων και της νεολαίας για ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, εργασίας και ψυχαγωγίας αλλά επιβάλλονται από την ανάγκη του ελληνικού κεφαλαίου να γίνει πιο ανταγωνιστικό στα πλαίσια της ΟΝΕ.

«Ο δήμος γίνεται ένα τοπικό κράτος»

Οι αλλαγές στην τοπική αυτοδιοίκηση με τον Καποδίστρια, τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων και με το νέο σχέδιο Καλλικράτης οδηγούν στην αντιδραστική μετάλλαξη των Δήμων ολοκληρώνοντας τους ως θεσμούς εχθρικούς προς τα νεολαιίστικα και εργατικά συμφέροντα.

Συγκεκριμένα :

- οι Δήμοι αποτελούν σημαντικό πεδίο εφαρμογής των νέων εργασιακών σχέσεων τόσο στο εσωτερικό τους (σχέσεις εργασίας προσωπικού τους, stage κτλ) όσο και στο περιβάλλον τους με τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης.

- Όλο και περισσότερο οι δημοτικοί προϋπολογισμοί προέρχονται από την φορομπηξία των εργαζόμενων καθώς η κρατική χρηματοδότηση μειώνεται στους Δήμους, ενώ μέσω των οικονομικών τους λειτουργιών (επιλογή και προϋποθέσεις των επενδύσεων, συμπράξεις με ιδιώτες κλπ) επιδιώκεται η ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

- Οι κοινωνικές λειτουργίες κινούνται στην κατεύθυνση κατάργησης του όποιου κοινωνικού κράτους. Έχουμε μείωση των δημόσιων δαπανών για κοινωνικές ανάγκες και μεταφορά λειτουργιών σε τοπικό επίπεδο χωρίς αντίστοιχους πόρους με αποτέλεσμα τη λειτουργία τους με ανταποδοτικό τρόπο ή την εκχώρησή τους στον ιδιωτικό τομέα.

- Υπάρχει μια σοβαρή ενίσχυση κατασταλτικών λειτουργιών με πολυεπίπεδο τρόπο: δημοτική αστυνομία με νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά, κάμερες στις γειτονιές, ΣΠΕ (Συμβούλια Πρόληψης Εγκληματικότητας) μέχρι προγράμματα χαφιεδισμού.

- η T.A. απομακρύνεται αποφασιστικά από την όποια λαϊκή επίδραση και γίνεται ένα ποιοτικό άλμα στην γραφειοκρατικοποίηση του μηχανισμού των Δήμων και την μεταφορά των αποφάσεων σε όλο και πιο απόμακρους από τους εργαζόμενους, όλο και πιο κοντά στους μηχανισμούς του κράτους και του κεφαλαίου μηχανισμούς.

- Προωθείται μια ριζική αναδιάρθρωση των δημοτικών επιχειρήσεων με την εκκαθάριση των «προβληματικών» με κίνδυνο απόλυσης χιλιάδων εργαζομένων και την δημιουργία Ανωνύμων Εταιριών, που λειτουργώντας με «ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια», αναλαμβάνουν τα ‘παραγωγικά’ κερδοφόρα τμήματα του τεχνικού, κοινωνικού και αναπτυξιακού (νερό, βιολογικοί καθαρισμοί, διαχείριση σκουπιδιών κλπ) τα οποία εμπορευματοποιούνται σε μεγαλύτερο από ποτέ βαθμό.

- Η διασύνδεση της τοπικής εξουσίας με τις διάφορες μερίδες του κεφαλαίου (κατασκευαστικό – εμπορικό – χρηματιστηριακό) γίνεται πιο βαθιά και οργανική (κάτι τέτοιο αντανακλάται και στη σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου) διαμορφώνοντας ένα μπλοκ αντιλαϊκών συμφερόντων και εξουσίας στο δήμο.

Γίνεται φανερό ότι η T.A δεν αποτελεί κάποιο λαϊκό ή δυνάμει λαϊκό θεσμό. Αποτελεί αποκεντρωμένο –οργανικό τμήμα του κράτους και του πολιτικού συστήματος στην κοινωνία. Ότι κινείται στο γενικό πλαίσιο του αστικού συνασπισμού, υλοποιώντας τις γενικότερες επιλογές του - και μάλιστα με ασφυκτικά περιθώρια.

«πόλη- περιβάλλον: από κοινωνικά αγαθά, εμπορεύματα»

Οι αλλαγές στην πόλη ακολουθούν με την σειρά τους την γενικότερη αντιδραστική εξέλιξη της κοινωνίας. Η πόλη και ο χώρος, οι φυσικοί πόροι και ο αέρας μετατρέπονται σε εμπορεύματα. Εντάσσονται βαθύτερα στην διαδικασία της εκμετάλλευσης, μαζί με όλη την κοινωνική λειτουργία, την ανθρώπινη ζωή και την φύση συνολικά. Στο πλαίσιο αυτό οι πόλεις σχεδιάζονται συνολικά όχι με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων, αλλά για να γίνουν ‘πόλος έλξης’ επενδύσεων, εμπορικών δραστηριοτήτων, τουρισμού. Και ενώ αυτά προβάλλονται σαν η ‘πανάκεια’ για την ‘βελτίωση της πόλης’ στην πραγματικότητα αυτή η καπιταλιστική ανάπτυξη υπονομεύει το μέλλον και την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.

Μιλώντας για τις πόλεις μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

- οι ελεύθεροι χώροι μειώνονται και εμπορευματοποιούνται κάνοντας την κατάσταση ασφυκτική.

- οξύνονται στο έπακρο και παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις τα προβλήματα των κοινωνικών υποδομών και της διαχείρισης της πόλης, λόγω της υπερσυγκέντρωσης του πληθυσμού και της ιδιωτικοοικονομικής διαχείρισής τους. (λυματολάσπη, σκουπίδια, αλλά και υδρεύσεις, αποχετεύσεις κλπ)

- οι συγκοινωνιακοί άξονες δεν σχεδιάζονται για να ενώσουν τις γειτονιές και να εξυπηρετήσουν τους ανθρώπους στις μετακινήσεις για την δουλειά ή την επικοινωνία και την διασκέδασή τους. Αντίθετα σχεδιάζονται τεράστιοι συγκοινωνιακοί άξονες για: να διευκολύνουν την κυκλοφορία των εμπορευμάτων, την πρόσβαση στο εμπορικό κέντρο της πόλης

- Οι γειτονιές, σαν κοινωνικές οντότητες, σαν χώρος ζωής και κοινωνικοποίησης των ανθρώπων θυσιάζονται στο βωμό των «ιδιωτικών έργων» που κάθε άλλο παρά τις λαϊκές ανάγκες εξυπηρετούν βιώνοντας μια πολύπλευρη και πρωτοφανή εγκατάλειψη και καταστροφή. Οι ελεύθεροι χώροι περιορίζονται, οι συντελεστές δόμησης όλο και αυξάνονται με αποτέλεσμα όλο και περισσότερες γειτονιές να μετατρέπονται σε απρόσωπες τσιμεντουπόλεις. Το εμπορικό κεφάλαιο και οι εταιρείες της ‘ψυχαγωγίας’ επεκτείνονται στις γειτονιές των μεγάλων πόλεων και την περιφέρεια, και μαζί τους επεκτείνεται ένας τυποποιημένος, εφήμερος, πλαστικός πολιτισμός με την πλήρη συνενοχή και των δημοτικών αρχόντων ακόμα και των περισσότερων αριστερών.

«Τα Χανιά δεν αποτελούν εξαίρεση από τα παραπάνω.

Αυτή η πόλη είναι μακριά από τις ανάγκες μας και τα όνειρά μας. Δεν μας αρέσει.»

Μία πόλη που επεκτείνεται συνεχώς, χάνει τα χαρακτηριστικά της και ασφυκτιά μέσα από τις τεράστιες πολυκατοικίες -δώρο της δημοτικής αρχής στους κάθε λογής εργολάβους.

Μία πόλη που πλατείες και δρόμοι είναι ιδιοκτησία του κάθε μικρού ή μεγάλου μαγαζάτορα, που στην κεντρική πλατεία σε λίγο ο μόνος ελεύθερος χώρος θα είναι τα σιντριβάνια.

Μία πόλη που οι εργαζόμενοι, στις υπηρεσίες, στα μαγαζιά αλλά και στο Δήμο βιώνουν τις σύγχρονες εργασιακές σχέσεις, τις ελαστικοποιήσεις και την ανασφάλεια.

Μία πόλη, που η δημοτική αρχή ακολουθεί την πολιτική του δήμου φορομπήχτη.

Μία πόλη, που ο πολιτισμός την επισκέπτεται περιστασιακά. Που η ερασιτεχνική πολιτιστική δημιουργία δεν έχει κανένα τρόπο έκφρασης. Με τους χορηγούς να πνίγουν την κάθε δραστηριότητα και να επισκιάζουν τους καλλιτέχνες (αλήθεια αυτό δεν είναι ο στόχος τους;). Μια πόλη με πλούσια πολιτιστική παράδοση που όμως δεν έχει πολιτιστικό κέντρο, ούτε καν ένα χώρο συζητήσεων και εκδηλώσεων.

Μία πόλη, που οι εργαζόμενοι, γονείς και παιδιά, δεν βρίσκουν καμία δωρεάν και ποιοτική απασχόληση μετά την εργασία και το σχολείο. Που η άθληση είναι εμπορεύσιμη μέσα από τους συλλόγους και άλλη μια επιβάρυνση για τους γονείς.

Μία πόλη που εκατοντάδες πρόσφυγες διαμένουν ουσιαστικά σε γκέτο, σε άθλιες συνθήκες και «ζουν» βρίσκοντας δουλειά στο καθημερινό δουλεμπόριο της πλατείας 1866.

Μία πόλη που διοικείται εδώ και χρόνια από το δικομματισμό, και με ένα δήμαρχο που κάνει τα αδύνατα δυνατά για να είναι μισητός στην πλειοψηφία των Χανιωτών.
«η στάση της καθεστωτικής αριστεράς»

Οι παρατάξεις της αριστεράς στο δημοτικό συμβούλιο η «Δημοτική Αγωνιστική Συνεργασία» και τα «Χανιά των Πολιτών» δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα εργατικά και νεολαιίστικα προβλήματα της πόλης καθώς δεν ξεφεύγουν από τα όρια της διαμαρτυρίας η πρώτη, ενώ η δεύτερη συναινεί στις βασικές επιλογές των αναδιαρθρώσεων στη τοπική αυτοδιοίκηση (πχ καμιά κριτική στον ρόλο και την επίδραση της ΕΕ στην εξέλιξη της ΤΑ.)
«η δική μας αντίληψη»

Είμαστε άνθρωποι της αριστεράς... Ανένταχτοι και ενταγμένοι σε πολιτικές οργανώσεις, που πιστεύουμε ότι μόνο η ανεξάρτητη δράση των πολιτών μέσα από επιτροπές, κινήσεις και συσπειρώσεις μπορεί να δώσει απάντηση στη συντηρητική πολιτική και να κάνει πράξη τα όνειρά μας...ΠΗΡΑΜΕ την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση μιας Αριστερής Παρέμβασης στην πόλη μας... ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ το δύσκολο δρόμο μιας μακρόχρονης διαδικασίας με επίγνωση των αντικειμενικών δυσκολιών και στόχο τη συγκρότηση ενός αριστερού, ανεξάρτητου, ριζοσπαστικού πόλου στην πόλη μας. ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ στους σκεπτόμενους, ευαίσθητους πολίτες και τους καλούμε να συμμετέχουν, να στηρίξουν την προσπάθειά μας. Θέλουμε να συμβάλλουμε σε μια διαφορετική αριστερή ριζοσπαστική αντικαπιταλιστική αντίληψη για την τοπική αυτοδιοίκηση και την πόλη. Με αναφορά στα τοπικά αλλά και τα γενικά πολιτικά ζητήματα, γιατί πιστεύουμε ότι η κατάσταση που βιώνουμε στην πόλη μας είναι απόρροια γενικότερων επιλογών. Και επειδή πιστεύουμε ότι η αυτοδιοίκηση είναι υπόθεση κάθε εργαζόμενου και νεολαίου λειτουργούμε στη βάση συνελεύσεων και της αμεσοδημοκρατίας.

Πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε αλλαγή δεν μπορεί να προκύψει από νέους καλύτερους δημάρχους αλλά από δυναμική εργατική και νεολαιίστικη αντιπολίτευση. Πολύ περισσότερο όταν είναι σαφές ότι η όποια λύση στα μικρά και στα μεγάλα προβλήματα, για να είναι ουσιαστική πρέπει να εντάσσεται σε έναν ριζικό αντικαπιταλιστικό επαναστατικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας.

Το ζήτημα δεν είναι μόνο αν θα δημιουργηθεί ένας χώρος άθλησης ή αν θα γίνει ανάπλαση σε ένα Δημόσιο χώρο. Είναι σημαντικά στοιχεία είναι όμως σαν να μην γίνονται αν οι μαθητές δεν έχουν χρόνο να σηκώσουν κεφάλι από το διάβασμα ή το αδιάκοπο τρέξιμο από το σχολείο στο φροντιστήριο, αν είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι. Ή αν οι εργαζόμενοι έχουν διαλυθεί από τις ελαστικοποιημένες εργασιακές σχέσεις ή την παράταση του χρόνου εργασίας (δεύτερες δουλειές) για να τα βγάζουν πέρα. Το ζήτημα δεν είναι να εξασφαλίσουμε καλύτερα baby-parking, αλλά ώρες εργασίας τέτοιες που να κατοχυρώνουν, στο επίπεδο των δυνατοτήτων της εποχής μας, τη δυνατότητα των γονιών να έχουν την επαφή που πρέπει με το παιδί.

«είναι ανάγκη να αγωνιστούμε»:

- για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και ευρύτερα του αστικού μπλοκ εξουσίας (ΠΑΣΟΚ, κεφαλαίου-ΕΕ, ΝΔ, του κράτους και των Δήμων του).

-ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό και τον ρατσισμό. Να κλείσει η βάση της Σούδας

- για τα σύγχρονα δικαιώματα και τις ανάγκες του κόσμου της δουλειάς στην εργασία, την κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη, την εκπαίδευση, την πόλη και το περιβάλλον. Κοινωνικά, πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα στους μετανάστες.

- για τα λαϊκά συμφέροντα ενάντια στην πολιτική ΤΑ, κυβέρνησης, ΕΕ. Αποκάλυψη της ταξικής φύσης της ΤΑ. Μαζική λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στην επίθεση της αστικής πολιτικής, με την δημιουργία θεσμών λαϊκής συσπείρωσης και δράσης ανταγωνιστικών στους αστικούς θεσμούς, φύτρων της κοινωνικής και πολιτικής αυτοοργάνωσης των ίδιων των εργαζομένων.

- ενάντια στην αντιδημοκρατική θωράκιση του μηχανισμού των Δήμων και την ιδιωτικοποίησή τους.

- για την κατοχύρωση του λαϊκού και εργατικού ελέγχου στον σχεδιασμό, την εκτέλεση, το κόστος κάθε εκτελούμενου έργου (υποδομών, υπηρεσιών κλπ) από τους άμεσα ενδιαφερόμενους λαϊκούς φορείς και τις οργανώσεις τους.

- ενάντια στην καπιταλιστική ανάπτυξη, στον σχεδιασμό, τα κριτήρια και τον ταξικό χαρακτήρα της. Είμαστε ριζικά αντίθετοι και θα παλέψουμε να μην εφαρμοσθεί στην πράξη ο θεσμός των Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), σε όλες τις κοινωφελείς λειτουργίες των Δήμων που θα ‘παραχωρηθούν’ στο κεφάλαιο. Είμαστε αντίθετοι στα εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα και χρηματοδοτήσεις που προωθούν την ευέλικτη απασχόληση και την κερδοφορία-ανταποδοτικότητα, σε βάρος των κοινωφελών αναγκών. Παλεύουμε για μέτρα και υποδομές που εξυπηρετούν τις κοινωνικές ανάγκες και είναι συμβατοί με την φύση. Παλεύουμε για αποφασιστικό ρόλο των οργάνων της πάλης των εργαζόμενων σε όλη την πορεία των αποφάσεων, από τον καθορισμό των αναγκών, έως τον προγραμματισμό και την εκτέλεση των κάθε είδους έργων.

- για άμεση επιστροφή στους ΟΤΑ των κονδυλίων που έχουν παρακρατήσει οι κυβερνήσεις. Αυξημένη φορολογία στις τοπικές επιχειρηματικές δραστηριότητες και στη μεγάλη ακίνητη περιουσία με αντίστοιχη μείωση -κατάργηση των δημοτικών φόρων-τελών για τους εργαζόμενους.

- Διεκδικούμε πλήρεις και αξιοπρεπείς, δωρεάν για τα λαϊκά στρώματα, κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων, στις κοινωνικές υποδομές, τον πολιτισμό, την κοινωνική πρόνοια (π.χ παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ), τον αθλητισμό κλπ.. Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, στο ύψος του βασικού μισθού, από το κράτος και τους δήμους για κάθε εργαζόμενο.

-ενάντια στην ανάπτυξη του κατασταλτικού ρόλου των Δήμων (φορολογικοί μηχανισμοί, δημοτική αστυνομία, ‘αστυνόμος στην γειτονιά, κάμερες κλπ).

- Είμαστε αντίθετοι με τον καπιταλιστικό σχεδιασμό του χώρου και της πόλης, με κριτήριο το κέρδος και την επιχειρηματική αξιοποίηση τους. Η πόλη και ο χώρος είναι δημόσια κοινωνικά αγαθά.

- Διεκδικούμε να παραμείνουν ελεύθεροι και για αποκλειστικά κοινωνική χρήση όλοι οι ελεύθεροι χώροι. Να εθνικοποιηθούν για τις λαϊκές ανάγκες όλοι οι ελεύθεροι χώροι που ανήκουν στους μεγαλοϊδιοκτήτες, το κράτος (π.χ στρατόπεδα), τις τράπεζες, την εκκλησία

- Υποστηρίζουμε μια λογική διαχείρισης των απορριμμάτων που να βασίζεται στις εξής αρχές: μείωση του όγκου των απορριμμάτων, με αλλαγή του ανταγωνιστικού και σπάταλου καταναλωτικού προτύπου. Πλήρης ανακύκλωση των απορριμμάτων στην πηγή. Ασφαλής διαχείριση των επικίνδυνων (π.χ νοσοκομειακών) απορριμμάτων. Ασφαλής ταφή με κριτήριο τον όγκο των απορριμμάτων που παράγει κάθε γειτονιά και χώρος.

- Να ενισχυθούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Σχεδιασμός των συγκοινωνιακών αξόνων με κριτήριο την εξυπηρέτηση με προτεραιότητα των λαϊκών συνοικιών, στην μετακίνηση των εργαζόμενων και της νεολαίας προς τους τόπους εργασίας και εκπαίδευσης, χωρίς να διασπώνται και διαλύονται οι γειτονιές και οι πόλεις.

- Είμαστε αντίθετοι με τις αναπλάσεις εκείνες, που μετατρέπουν τις περιοχές σε εμπορικούς-ψυχαγωγικούς πόλους, ‘καθαρούς’ από τις παραγωγικές τους δραστηριότητες και τους ίδιους τους κατοίκους τους.

- Περιφερειακός σχεδιασμός με κριτήριο τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας σε κάθε περιοχή, την συμβατότητα με την φύση και το οικοσύστημα κάθε περιοχής, τις τοπικές δυνατότητες. Όχι στον ‘σχεδιασμό’ με βάση τις ανάγκες για κερδοφορία των κεφαλαίων, που καταστρέφει ασύδοτα το περιβάλλον (π.χ ρυπογόνες βιομηχανίες, παραγωγή ενέργειας χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας των κατοίκων).